Herfst

De equinox is een bijzonder fenomeen: het geldt ongeacht waar je je op aarde bevindt. Terwijl de dagen aan de evenaar het hele jaar door even lang zijn als de nachten, nemen de verschillen ten noorden en ten zuiden van de evenaar toe in de richting van de zonnewendes. In de zomermaanden zijn de dagen langer dan de nachten, in de winter is het andersom. Op de dag van de equinox wisselen het noordelijk en zuidelijk halfrond hun verschillen vrijwel uit. Op deze dag zijn dag en nacht precies even lang, ongeacht waar je je op aarde bevindt.

Als het licht en de warmte vervagen, trekken de levenskrachten van de natuur zich terug. In oktober verkleuren de bladeren van de bomen, hangt de mist in wolken over weiden, bossen en meren. De laatste bramen, nu wat zuur, kunnen worden geplukt, de appels zijn rijp en vallen bijna vanzelf in de oogstmanden. De pompoenen gloeien oranje en de laatste aardappelen kunnen worden geoogst en boven het vuur tot een feestmaal worden verwerkt in een heerlijke oogstsoep. En dan nemen we afscheid van de overvloed van de zomer. Een tijd van innerlijke bezinning en een zoektocht naar het innerlijke licht breekt aan.

De wezens van de natuur

De dwergen dollen op de seizoenstafel. Zoals wij ons na de levensvreugde in de zomer meer tot het innerlijk kunnen richten, zo trekken ook de elementaire wezens zich terug in de aarde.

Rudolf Steiner schrijft hierover: